شنيدستم که با نعش برادر *** چنين مي گفت آن مظلومه خواهر
که اي پشت و پناه و يار زينب *** تو بودي مونس و غمخوار زينب
به هرمنزل مرا وقت سواري *** زراه مهر مي کردي توياري
ز جا برخيز و بنگر حال زارم *** به روي ناقه عريان سوارم
تو آخر زينت عرش خدائي *** ميان خاک و خون عريان چرائي؟
*** ,عريان ,برادر ,زينب ,سوارمتو ,آخر ,روي ناقه ,به روي ,ناقه عريان ,عريان سوارمتو ,آخر زينت
درباره این سایت